AZMAN

Denizli bangosu anadolu kökenli kısa yüzlü güvercin ırklarımızdan biridir.Onlara Denizli ilimizden başka yerde rastlanılmaz.Özellikle 1980'li yıllardan bu yana sayıları hızla azalmaktadır.Günümüzde nadir sayılan güvercin ırklarımızdan sayılmaktadır.Az sayıda yetiştirici tarafından muhafaza edilerek üretim ve ıslah çabaları verilmektedir.Denizli Güvercin Evi düzenlediği gösteri ve yarışmalarla ırkın geleceğini kurtarma adına çalışmalar yapan tek oluşumdur.Pamukkale Üniversitesi,İl Tarım Müdürlüğü ve Denizli Güvercin Evi Derneği gelecekte müşterek çalışmalar yapmak adına işbirliği aşamasındadırlar.

Kısa ve geniş gagaları sebebiyle istanbul bangolarının genetik çalışmalarında kullanılmak üzere yıllar içinde Denizli'den istanbul'a taşınmış olmaları sayılarını azaltan en önemli unsur olarak bilinir.Fakat bugün onlara istanbul da ratlanılmaz. Bununla birlikte istanbul bangoları son 20-25 yıl içinde Denizli de daha kıymetli kabul edilir hale gelince Azman ırkının nesli ciddi anlamda tehlikeye girmiştir.Bugün yaşanmakta olan üzücü durum Denizlili yetiştiricilerin Azman ırkına tekrar sahip çıkmaları sonucunu doğurduğu için sevindirici bir gelişme olarak değerlendirilmesi isabetli olacaktır.

İstanbul bangoları ile denizli azmanları arasında benzerlik olsada aralarında temel performans farklarıda vardır.Azman uçucu bir ırktır,günlük uçuş eğitimleriyle olağan üstü yüksek kondüsyonlara kolayca ulaştırılabilir.Üç beş dakikalık kısa molalar verilerek gökyüzüne defalarca gönderilebilir.Şaşmaz bir sedakat duyguları vardır. Uçuşları sırasında belirli bir zaman dilimi gösterilmez,30 ile 45 dakika arasında havada kalmaya iştahlıdırlar.Pırıltıya duyarlıdırlar,pırıltı gösterildiği an kanatlarını kısarak veya yarı kapatarak dalarlar,dış ortamın uygun olması halinde genellikle salmanın içine iniş yaparlar.Sürekli olarak aynı yere iniş yapma alışkanlıkları vardır,istenilmeyen yere konmalarını sağlamak oldukça kolaydır.Ürkek bir yapıları olmasına rağmen eğitime çabuk cevap verirler.Ortalama 10-15 bireyden oluşan gruplar halinde uçurulurlar,havada birbirlerinden ayrılmazlar.Uçuş yükseklikleride eğitime bağlıdır.Her yükseklikte istenildiği kadar kalabilirler.15-20 km mesafeden evlerine dönmeleri beklenir.

TİP VE DURUŞ:
Biçimi göze simetrik gelen biçimdedir.Geniş göğsü öne doğru ve dik durmaktadır.sırtı kısa omuzları geniş ve düşüktür.Karnı kısa ve iyi ilerlemiştir.Kanatları kısa,sık tüylü,iyice kapalı şekilde ve kuyruğun üstüne yatık şekilde durmaktadır.Bacakları orta uzunlukta ,tüysüz ve iri pullu,parmakları iricedir.

KAFA VE GAGA:
Kafa yuvarlaktır,gaga kısmına doğru açı biraz küçülürsede sivrilmez.Yanakları dolgun olmalıdır.Alın ve burun üstü tümsek olmamalıdır.Gaga kalın ve kısadır.Gaga ucu aşağı bakar durumdadır.Gaga çizgidi göz altına doğrudur ve göze yakındır.Tüm hatların dişilerde erkeklere oranla incelmesi kusur değildir.Gözler orta irilikte ve koyudur.Göz çevresi dokusu soluk,dar ve ince yapılıdır,tepe nadirde olsa gözükmektedir.

BOYUN:
Boynu kısa ve dolgundur.İyi gelişmiştir.Boynu ve ensesi arkaya doğru kıvrık vaziyettedir.Boyun ve göğüste gül yada gül izi bulunmamalıdır.

RENK VE DESEN:
Üç ana renk ve üç ana desene sahiptir.Renkler siyah,mavi ve mor dur.Desenler ise renkli kanat-kuyruk ,renkli kuyruk ve düz beyazdır.Renkli kanat-kuyruklara 'ciba' denir.Cibalarda kanatlar düz bir çizgiyle çevrelenmiş şekilde renkli olmalıdır.Kanat baş teleklerinden itibaren 8-10 tüy beyaz olmalıdır.6-7 tüy beyaz olursa hata sayılmaz.Beyazların arasında renk olmamalıdır.Cibalarda baldırlarda renklidir.Kuyrukların tamamen beyaz olması yada arada beyaz tüyler bulunması kesinlikle kabul edilmez.Renkli kuyruklarda ise gövdenin tamamen beyaz olması ve kuyruğun beyazlıktan net bir çizgiyle renklenerek ayrılması istenir.Bu renk ayrımı kesme diye tabiriyle ifade edilir.Kuyruk altındaki ince kapak tüylerinde beyazlık istenmez.Düz beyazlarda ise vücudun hiç bir yerinde beyazlık olmamalıdır